Omurgamızda kemiklerin arasında bulunan disklerin yapıları gereği beslenmeleri zayıftır. Ancak çocukluk çağından sonra çevre dokulardan difüzyonla gerçekleşir. Diskin iç yapısında bulunan su oranı yaşla birlikte azalarak yetişkinlikte yüzde doksanlardan yüzde 50’lere düşer. Genetik olarak da bazı kişilerin diskleri travma ve diğer dış etkenlere daha duyarlı olabilirler. Artan yaşla birlikte diskte dolaşımın azalması ve diskte su kaybı diskin yapısını bozmaya başlar. Disk zamanla elastikiyetini ve mukavemetini kaybeder. Omurga eklemlerinin dejenarasyonu ve bu eklemlerin görevlerini tam olarak yapamaması disklere fazladan yük binmesine neden olur. Bu durumdaki travma, ağır kaldırma, duruş bozuklukları gibi disklere dışarıdan etki eden faktörlerde fıtık oluşumuna yol açabilirler.